Verhaal

Rennen. Razen. Racen. Elke dag gaat de tienjarige Jojo de strijd aan met zijn papa. Als papa in zijn auto het huis verlaat, zet Jojo het op een lopen om als eerste bij de brug te komen. Hij rent niet, hij vliegt. Het is een wedstrijd op leven en dood, want als Jojo wint, kan hij papa nog eens uitzwaaien.

Dan is papa weg en is Jojo alleen. In zijn eentje speelt hij in de kleine straatjes en rent hij over verlaten, vervuilde grasvelden. Daar vindt hij een uit het nest gevallen kauw. Jojo besluit het diertje mee naar huis te nemen. “Wil je de badkamer zien? Daar liggen de handdoeken.” Zo leidt hij het kauw-kuikentje op zijn hand door het huis. Hij probeert het dier te voederen, maar aardappelpuree met broccoli gaat er toch niet in. “Daar lag mama”, zegt Jojo bij de slaapkamer van zijn ouders. “En daar ligt papa nog steeds.”

Aan de kauw vertelt hij dat mama op tournee is in Amerika. Ze is country-zangeres. Hij laat de vogel zelfs een lied van mama horen.

Jojo belt dagelijks met zijn moeder, maar vertelt haar niet over de kauw. Jojo wil zijn moeder op haar verjaardag verrassen met de vogel. Maar dat is buiten papa gerekend. “Planten en dieren horen buiten,” sneert papa als Jojo komt peilen of hij de kauw zou mogen houden. Papa klinkt streng, boos en koud, maar toch besluit Jojo de kauw stiekem te houden. Hij bouwt een nestje in mama’s opnamestudio. De aandacht die Jojo niet van papa krijgt, geeft hij zelf dubbel en dik aan het dier.

Eigenlijk is het best wel gevaarlijk om niet te luisteren naar papa. Papa kan héél kwaad worden, meestal zomaar, zonder reden. Hij smijt bijvoorbeeld in een woedeuitbarsting de spaghettisaus tegen de muur, de pasta op de grond en stormt het huis uit. Jojo ruimt het allemaal zonder morren op en belt naar zijn moeder om te zeggen dat ze lekkere spaghetti hebben gegeten en dat het heel gezellig is thuis.

Dankzij zijn kauw komt Jojo ook in contact met Yente, een iets ouder meisje dat blauwe kauwgombel - len blaast. Als echte vrijbuiters struinen ze de velden af en sto - ken vuurtjes aan de stadsrand. Ze worden echte vrienden, maar als Yente onverwachts opmerkt dat ze wel weet dat Jojo’s moeder dood is geeft hij haar een klap.

Als Jojo terug met zijn mama wil bellen, hoort hij enkel de biep - toon. Was er dan tijdens alle vo - rige telefoongesprekken met moe - der eigenlijk ook niemand aan de andere kant van de lijn…? Toch moet en zal Jojo de verjaardag van mama vieren. Papa verbiedt het, maar Jojo slaat het bevel in de wind. Hij hangt slingers op en bakt een appeltaart.

Zo wordt stilaan duidelijk dat Jojo en papa nog heel veel verdriet hebben om de dood van mama. Maar ze gaan allebei heel anders met dat verdriet om. Jojo heeft troost en liefde nodig. Papa is drif - tig en boos. Het komt steeds va - ker tot harde confrontaties tussen Jojo en papa. Zeker als papa de vogel ontdekt en het huis uitjaagt.

Als de kauw uiteindelijk sterft, zal dit de eerste aanzet zijn tot de verwerking die Jojo en papa weer bij elkaar brengt…