Ontstaan van het verhaal
Een intervieuw met de regisseur Boudewijn Koole.
De film ontstond door een oproep van de Nederlandse openbare omroep. Ze waren op zoek naar nieuwe, eigentijdse verhalen, gezien door kinderogen. Boudewijn Koole greep meteen zijn kans en begon samen met scenarist Jolein Laarman een verhaal te bedenken. Zijn inspiratie? Zijn eigen herinneringen.
Boudewijn Koole: “Toen ik een jaar of tien was heb ik zelf een kauw gehad, of eigenlijk was het een kraai. Het was zomer, ik zat op mijn zolderkamer en die kraai vloog recht op mij af. Hij was door iemand anders al tam gemaakt en ik lokte hem met spiegeltjes en kippenvoer. Na een tijdje wist hij wanneer ik uit school kwam en dan zat hij al klaar. Tot hij terecht kwam tussen de spaken van een fiets.”
Koole woonde in net zo’n huis als Jojo. “Ik woonde aan de rand van een dorpje. Achter onze straat lag de autoweg, daarachter begon de jungle. Daar speelde ik tussen de konijnen, vocht ik oorlogen uit, viel ik in slaap en heb ik voor het eerst gekust. Ik had er mijn eigen wereld.”
Maar verder is het verhaal van KAUWBOY niet autobiografisch. De moeder van Koole leeft nog. “Ze was er altijd. Ik hou van haar. Maar in mijn films wordt de moederfiguur vaak gemist. Ook mijn volgende film gaat over een jongen op zoek naar zijn moeder.”
Is KAUWBOY eigenlijk niet te zwaar voor kinderen? Koole: “Voor een volwassene gaat KAUWBOY over onderwerpen als dood, afscheid nemen, relaties, vasthouden aan dingen. Een kind heeft niet zo veel levenservaring; die bekijkt de film heel anders, veel lichter. Er zit een kauw in en kauwgomballen en een meisje, en die vader, ja, die doet zo gek. Dat sluit meer aan bij hoe ik me herinner dat ik als tienjarige naar de wereld keek. Als kind ben je het gewend dat er van alles gebeurt dat je niet begrijpt.”
